SEVGİ VE ÖLÜM
Ölümünü
gördüm doğanın
Kuşların,
ağaçların, bitkilerin
Bilmem
ki kaç hazan mevsimi
Acılarını
yaşadım gözlerim yaşlı
En
sevdiklerimin birer birer
Vakitli
doğanlar vakitsiz öldüler
Ölümü
ve ölenleri gördüm
Sevenler
ölse de, sevgileri ölmediler
Çünkü
sevgiler ölümsüzdürler
Hayat
bir ırmaktır sessizce akan
Aktıkça
yaklaşır ölüm tükenir zaman
Karanlığın
içinde nefes nefese
Sevginle
baş başa yaşıyorum bu gece de yine
Korkmuyorum
ölmekten çünkü ölümü gördüm
Tadınca
ölümsüz sevgiden ben ölümü öldürdüm
Gönlüme
düşen sırrı aklımla çözemedim
Sakladım
insanlardan kimseye söylemedim
Nice
ırklar kavimler geçti yeryüzünden
Yıllarla
birlikte ömürleri tükendi, zamanları doldu
Yıldızlar
gibi yüzleri bir bir soldu
Neresinde
yanıldık bu hayatta diye hiç düşünmeden
Neden
bu kin, bu nefret, insanlara bu düşmanlık neden!
Halbuki
hepimiz geldik tek bir dededen…
Bizden
önceki kavimlere de nice tufanlar yazıldı
İnsanlar
eliyle dünyada düzenler bozuldu
Acılar
hükmetti zamana yüreklerden taşarak
Kabuk
bağladı yaralar zamanları aşarak
Şimdi
yine ıssız ve soğuk geceler
Aşkınla
yanan kalbim her atışta adını heceler
İçli
dualarım yankılanır kalbimden göklere
Bir
sen duyarsın beni huşu ile titretip bedenimi
Cevabını
iletirsin sonsuzluktan hediye
Ben
de, ben de seni seviyorum diye!
30-05-2008
Şair, Burhan AKSU