Har
başımı yasladım bir masalın omuzlarına
çocukluğumun kıyılarında avundum
fark etmediler kimsesizliğimi
ben bu filmi daha önce de gördüm
defalarca doğdum defalarca öldüm
uyanamadığım sabahlara telaşlı korkular doğurdum
bileklerimi kestim bir düş'ün başında
yakılmadan yan'dım
bağırmadan acı'dım
kan bulaştı dualarıma sonra
keşkelerin yakasına yapıştım
har oldu nefesim
ağla'dım
uzun zaman önceydi
kendime söz geçiremedim
konuşmaktan vazgeçti dudaklarım
adı insan olanları anlamaya çalışmaktan yorulup
yüreğimdeki sesli harfleri bir çırpıda ateşe verdim
beni en çok ben dinledim
beni en iyi ben anladım
gittikçe
kalabalık bir yalnızlık kadar çoğaldım
ah kimseler bilmedi...
söyledikleri şarkılardan vurdular onları
kırdılar kanatlarını
oysa
gökyüzünün kuşlara ihtiyacı vardı
ŞİİR: GAMZELİMM
(
Har başlıklı yazı
Gamzelimm tarafından
21.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
