Hani sende terkedip, yaramı dağlamazdın;

Hani bensiz gülmezdin bensizken ağlamazdın;
Körolası gözümden düşerek, çağlamazdın;
Değme yaram kanasın sana inandım diye;
Yalnız sana tutuşup sırf sana yandım diye…

Gözlerime bakarak yine yemin etsene;
Hayalimden, düşümden artık çekip gitsene;
Gerçekten unuttuysan bana da öğretsene;
Geldi, geçti diyerek, gülecek güleceksin;
Nasılsa umursamaz, görmezden geleceksin… 

İçimdeki çocuğun katline ferman veren;
Öldürdüğüm hasrete hasretle derman veren;
İnanmış yüreğimi hiç yoktan kurban veren;
Adına ne desem ki ne yakışır, ne durur?
Ne bende aşka heves ne sende kalmış gurur…

Artık bana yakışmaz “ne olur, dön” sevgili;
Ne böyle veda gördüm ne böyle son sevgili;
Pusulaya, pusuda gittiğin yön sevgili;
Hadi bakma arkana, gittiysen, bahtiyarsın;
Tüm sabahlar gam keder, gecede intiharsın…

Ne derdime ortak ol ne teselli ver artık;
Sabrımda kıyamet var dur diyorum dur artık;
Bedduam dil ucunda etsem savurur artık;
Sana son sözüm boşver içimde duran yansın;
Gitmek için geldiğin kaldırımlar utansın…

Ali ALTINLI – 08.04.2018

Saat: 23:30