Küsmüş Şiir
Yok artık ,söz değerinde değil.
Ne ümit var ,ne hasret yaşanacak.
Izdıraplar kaleme sığmıyor daha.
Ağlıyor da çaresiz,
Yüreğime küsmüş şiir...
Yine yapraklar sarı !
Yine özlüyoruz baharları...
``Şakaklara kar yağmış,
Yine gözler mor halkalı.``
Söyleyeceğime küsmüş şiir...
Ayrılıklara ağlamıyor artık şarkılar.
Denizin yüreğinde üşümüş martılar.
Gelen ağlamış, giden ağlamış ayrılığa .
Güle küsmüş arı ,yapmıyor artık balı.
Yüreğine küsmüş şiir...
Hancı sarhoş ,yolcu sarhoş...
Hana konmaz kervan, bomboş.
Kalem gölgesinde yaşam hoş...
Yine döngüsünü yaşar doğa.
Baharlara Küsmüş şiir...
(
Küsmüş Şiir başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
25.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
