Hepsi vaktin suçuydu.
Damlarda Nisan,bacalar suskun
Dallar tomurcuğa durmuştu.
Aksamdan yağan yağmur
Ayak izlerinde
Çimenlere parlak bir gün vurmuştu.
Koynumda sabahlayan hasretim
Ten kokumdan yorgun
Bakarak gelen geçene
Kökü içinde kalan
O yarayı yolmuştu.
Ah hasretim
Harfi dahi bulunmamış bir bekleyişten
Oturaklı cümleler istedin
Nasıl geçinir bu
Nerden gelir bu değirmenin suyu
Hiç düşünmedin.
Şimdi saçlarında bahar kokulu
Kime görsen
Dokun omzuna, bak gözlerine diyorsun
El alem ne der, deliye mi çıkar adımız
Umursamıyorsun
Gel deniz olmasa da şehrimizde
Daglara gidelim
Nasıl eser rüzgar orda biliyor musun?
Belki bir ihtimal yırtar kozasını
Kelebek olur mavi kanatlı
Düşeriz peşine çoban çeşmesine kadar
Ama dur
Neden ağlıyorsun?
,
Sen benim gün batarken ki boşluğum
Sen benim aşk denilen hoşluğum
Sen benim ben sanarak koştuğum
Sen benim ici umut basılı sarhoşluğum
Sen benim sende varoluşum
Sen benim bende ki yanına
Adınla yaşatıp
Hasretle dolmuşluğum
Her şey bu vakitlerin suçu
Yeni yetme
Cahil,bilinçsiz,
Genç oluşu,
Oda anlar elbet birgün bizi
Gel hasretim,saklan göğsüme
El alemden bize ne
Uzatmadan kandırmadan, kanmadan
Dönelim yerimize..
Ümit Seyhan
(
Herşey Vaktin Suçuydu başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
14.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
