Esme
Hercai dokunuşlarla eskidi yaram
Gözlerinde ki ışıltılar loş diyorlar
Aşk hücresinde eksiksiz tastamam
Çürüttüğüm koca ömre boş diyorlar
Esme ,zeytin karam,
Dilimde çıbanlar
Koynumda yılan
Bahar yelinden
bir buse al da gel
Veda için geldi zaman ..
Yetim başımın ebemkuşağı
Yaklaştıkça bulutlar yalan diyorlar
Her yağmur sonrası düş alazları
Bir kıvılcımla tutuşur yanar diyorlar
Esme,sevda ruhsatım
Dudakların mühür
Gözlerin nazar
Bakışların kelam
Bir dokun parmak ucunla
Vaktidir defteri kapatmanın
Gecenin erinde doğmuşum Esmem
Gün yasak,Güneş haram diyorlar
Bir ok gibi kirpiğine asılmışım ki
Kaşların gerilmiş bir yay diyorlar
Esme ,son sözüm
Ilk yangınım
Yanan közüm
Poyrazlara tutunda gel
Savrulma vaktidir kalan külün
Koştukça peşinden kayboldu gölgem
Sevilen hiç arkasında bakmaz diyorlar
Ellerine kına kan gözyaşı karmışım
Bir tas su üstüne dökmez diyorlar
Esme ,kalan yanım
Konduğum dalım
Sen fıtratında
Ben fıtratımdayım
Silkele beni göğsünden
Geldi çiçek dökme zamanın
Ümit Seyhan
(
Esme başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
19.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
