Hep umut
var bitmedi direndin şerha şerha,
Güçlükler
karşısında durmayı deniyorum.
Sabrımı
katık ettim ne söyleyeyim daha
Acıları
fizana sürmeyi deniyorum.
Sanmayın
her günümüz mutluluk kapısında
Yazık ki vefasızlık
insanın yapısında
Sonsuzluk
mührümü var dünyanın tapusunda
Hüzün ile
sevinci karmayı deniyorum.
Çivi çakmadım
daha toprağın karasına
Henüz bir
tuz basmadım bir mazlum yarasına
Saygı
duydum her daim zenginin parasına
Mutluluğu
parasız görmeyi deniyorum
Hakkım
olmayanlara ne nazar var ne gıpta
Nazar bile
etmedim fesat fesat bakıp da
İçimin çöplerini
bir boşluğa atıp da
Teker teker
alnından vurmayı deniyorum
Cesareti kendime
etmiş iken klavuz
Ey Âdem her
musibet elbet de gelecek vız
Zorluğun karşısında
duruşum daim yavuz
Azim ile
sabrımı yormayı deniyorum
Kırılmış yürekleri
sarmayı deniyorum
Âdem Efiloğlu