Online Üye
Online Ziyaretçi
اقْرَأْ كَتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا
“Oku kitabını! Bugün hesap sorucu olarak sana nefsin yeter” denilecektir.” İsra, 14
Kıyamet kopmuş, ölü dirilmiş, toplanıyor
Mahşeri kalabalık, kalbe dert saplanıyor
Neredeyim der gibi bir şaşkınlık kaplıyor
Her dirilen kişinin amellerini yazan
Hesaba çekileceği bir kitap veriliyor
Boynu bükük, sayfalar çevrilir birer birer
Doğumdan ölümüne kadar yazılmış kader
Yaşanan her şey vardır baktıkça sarar keder
Kiminde ümitsizlik kaynatır kazan hazan
Kiminde umut vardır, yine de geriliyor!
Zalim dillerde keşke, ah yapmasaydım, keşke
Dünyaya dönseydim der Rabbim izin verse de
Allah’a hakkıyla kul olsaydım her evrede
Rabbim izin vermiyor döker nafile nazan
Kitaba baka baka nasılda eziliyor!
Ahirete inan ki, o kitap cennet olsun
İçinde nur üstüne nur hayırların dolsun
Kim ne yaparsa yapsın, ne umsa onu bulsun
Allah yolunda şehit ol, olmayasın azan
Samimi Müslümanın işi tez görülüyor!
Saffet Kuramaz