Her gelen eziyordu isyan ettim
susmadım
Cümleleri seçerek süzerek şiir yazdım
Kimisi ahkâm kesti asla geri basmadım
Her türlü hainliği sezerek şiir
yazdım
Çok okudum aradım cümlelerin özünü
Şükür ki anlamların çıkarmadan gözünü
Okurların hissine boca ettim tezini
Manaların içine sızarak şiir yazdım
Eleştirin edeple bozmadan moralini
Eğer kıymet vermezse tanımam kralını
Emek verdim hepsine çalıştım kuralını
Sanki elim cebimde gezerek şiir
yazdım
Çalıştım üzerinde redif kafiye hece
Ne anlam veriyordu hepsi bana bilmece
İlhamlar geliyordu hem gündüz hem de
gece
Bazen de masalara kazarak şiiri
yazdım
Dertlerin cümlesini sözcüklere
sığdırdım
Bazen güneş açtırdım bazen yağmur yağdırdım
Bir nebze gurur varsa acımadan boğdurdum
Gurur denen halimi ezerek şiir yazdım
Sanmayın şair oldum daha nice yolum
var
Öğrenecek çok sözcük ŞİİR diye BİLİM var
Ey Âdem’i kalp kırma biliyorsun ölüm
var
Bak nice oyunları bozarak şiir yazdım
Bazen de şu hayattan bezerek şiir
yazdım
Âdem Efiloğlu