MEVTLE ÖLÜM

Hani o çok korktuðumuz ölüm var ya, hiç de korkulacak bir þey deðil. Ýnsan uykuya dalarken hiç korkar ve acý çeker mi? Hayýr ölümde insana acý vermez. Bilakis acý çeken vücutlar ölüm ile bu acýsýndan kurtulurlar.

Fizik vücudumuz yaklaþýk 70 trilyon, mitekondini denen enerji üreten hücrelerden meydana gelmiþtir. Aldýðýmýz gýdalarý havadan aldýðýmýz oksijenle yakarak enerji üretiriz. Bu enerji ile fizik vücudumuzun her türlü hareketini saðlarýz. Yemek yemediðimiz zaman enerji üretimi duracaðýndan gücümüz de yavaþ yavaþ azalacaktýr. Enerji üretimi devam ettiði süre zarfýnda vücudumuzda bir manyetik alan oluþacaktýr. Bu manyetik alan kuzey kutbu ile ruhumuzu, güney kutbu ile de nefsimizi kendisinde tutacaktýr. Ýþte Azrail A. S. ve ekibi olan ölüm melekleri ecelimiz geldiði zaman gelirler ve önden ve arkadan vurmak suretiyle enerji üretimini keserler. Enerji üretimi durunca beyne oksijen gitmeyeceði için beyinden baþlayan bir ölüm gerçekleþir. Vücudumuzda manyetik alanlar da yok olacaðý için nefsimiz ve ruhumuz sigara dumaný gibi çýkarlar. Ruhumuz vücudumuzun sað tarafýnda, nefsimiz ise sol tarafýnda yere paralel bir þekilde yerlerini alýrlar ve beklerler.

32/SECDE – 11: Kul yeteveffâkum melekul mevtillezî vukkile bikum summe ilâ rabbikum turceûn (turceûne).

De ki: "Size vekil kýlýnan ölüm meleði, sizi vefat ettirecek (öldürecek). Sonra Rabbinize döndürüleceksiniz. "

3/AL-Ý ÝMRAN – 145: Ve mâ kâne li nefsin en temûte illâ bi iznillâhi kitâben mueccelâ (mueccelen), ve men yurid sevâbed dunyâ nu’tihî minhâ, ve men yurid sevâbel âhirati nu’tihî minhâ, ve se neczîþ þâkirîn (þâkirîne).

Ve Allah'ýn izni olmadan, hiç kimse için ölmek yoktur. (Ölüm), süresi tayin edilmiþ bir yazýdýr. Kim dünya sevabý isterse, kendisine ondan veririz. Kim de ahiret sevabý isterse, kendisine ondan veririz. (Þükredenleri) ÞAKÝR'leri yakýnda mükâfatlandýracaðýz.

29/ANKEBUT – 57: Kullu nefsin zâikatul mevti summe ileynâ turceûn (turceûne).

Bütün nefsler ölümü tadýcýdýr. Sonra Bize döndürüleceksiniz.

Ölüm melekleri cehennemlikleri korkutarak canlarýný alýrlar;

47/MUHAMMED – 27: Fe keyfe izâ teveffethumul melâiketu yadribûne vucûhehum ve edbârehum.

Artýk melekler onlarý vefat ettirirken, onlarýn yüzlerine ve arkalarýna vuracaklarý zaman onlarýn halleri nasýl olacak?

6 / EN'AM - 93 : Ve men azlemu mimmenifterâ alâllâhi keziben ev kâle ûhýye ileyye ve lem yûha ileyhi þey’un ve men kâle seunzilu misle mâ enzelallâh(enzelallâhu), ve lev terâ iziz zâlimûne fî gamerâtil mevti vel melâiketu bâsitû eydîhim, ahricû enfusekum, el yevme tuczevne azâbel hûni bimâ kuntum tekûlûne alâllâhi gayrel hakký ve kuntum an âyâtihi testekbirûn(testekbirûne).
Allah'a yalanla iftira eden veya kendisine hiçbir þey vahyolunmamýþken “Bana da vahyolundu.” diyenden ve “Ben de Allah'ýn indirdiði þeylerin benzerini indireceðim.”diyenden daha zalim kim vardýr? Zalimleri, ölümün þiddet halinde iken ve ölüm melekleri ellerini uzatýp: “Nefslerinizi çýkarýn. Bugün, Allah'a karþý hak olmayan þeyler söylediðiniz ve O'nun âyetlerine karþý kibirlendiðiniz için alçaltýcý bir azapla cezalandýrýlacaksýnýz.” dedikleri zaman görsen.

Cennetlikleri vefat ettirirken ölüm melekleri gayet güzel þekilde vefat ettirirler.

16 / NAHL - 32 : Ellezîne teteveffâhumul melâiketu tayyibîne yekûlûne selâmun aleykumudhulûl cennete bimâ kuntum ta’melûn(ta’melûne).
Melekler, onlarý tayyib (en güzel, en iyi) bir þekilde vefat ettirirler. Onlara: “Selâm üzerinize olsun. Yapmýþ olduðunuz (güzel, hayýrlý) ameller sebebiyle cennete girin.” derler.

40/MU'MÝN – 11: Kâlû rabbenâ emettenesneteyni ve ahyeytenesneteyni fa’terefnâ bi zunûbinâ fe hel ilâ hurûcin min sebîl (sebîlin).

(Kâfirler) dediler ki: "Rabbimiz, bizi iki kere öldürdün, iki kere dirilttin, böylece günahlarýmýzý itiraf ettik. Artýk (buradan) çýkmaya bir yol var mý?"

Görüldüðü gibi hayatý veren de alanda Allah’týr. Allah bir de iki defa ölümden ve iki defa dirilmeden bahsetmektedir. Birinci ölüm bu dünyada ama ikici ölüm kýyametten sonradýr. Eðer ruh çýkýnca insan ölseydi, ruh çýkýnca insan ölür diyenler, kýyametten sonraki ölümü nasýl izah edeceklerdir. Ölüm melekleri bizim canýmýzý alýrlar ruhumuzu deðil. Ýkinci görevleri ise ölen ve bu nedenle ruhu çýkan kiþinin ruhunu alarak Allah’a ulaþtýrýrlar. Ruh Allah’a ulaþýnca Allah’ta ifna olur, fena olur, yok olur ve ALLAH ruha meab, sýðýnak olur. Ruh bundan sonra hiçbir þekilde bize dönmez ve bizimle bir iþi olmaz.

Velayetin 1. ci mertebesi de ruhun Allah’a ulaþtýðý Fenafillah makamýdýr. Allah için makbul olan bu ölümdür. Yani ölmeden evvel ölmektir.

Þehit olarak ölmek ise Allah’ýn inananlara bir büyük ikramýdýr. Bir kiþi Allah’a ulaþmayý dileyip 1. ci kat cenneti kazanmýþ olsa dahi, Allah ona þehit olduðu zaman 7. ci kat cennet olan ADN cennetinin 4. cü bölümünü vererek mükafatlandýrmaktadýr. Ayrýca þehit olacak kiþi þehit olmadan evvel mutlaka Allah’ýn zatýna þahit olur ve gideceði cenneti görür. Ve koþarak þehit olur. Þehit olan kiþi mutlaka sýrt üstü düþer ve göðsü gökyüzüne doðrudur. Þehit olduktan sonra ise ruhu ALLAH’a ulaþmaz ve Allah’ýn gökteki þehitler ordusuna katýlarak savaþlarda inananlara Allah’ýn izni ile yardým eder ve Allah tarafýndan özel olarak rýzýklandýrýlýrlar.

6/EN'AM – 98: Ve huvellezî enþeekum min nefsin vâhýdetin fe mustekarrun ve mustevda’ (mustevdaun), kad fassalnal âyâti li kavmin yefkahûn (yefkahûne).

Sizi bir tek nefsten (Âdem (A.S) 'dan) yaratan ve böylece (sizin için) kararlý bir kalma yeri (fizik vücudumuz için yeryüzü: dünya), bir de emanet kalma yeri (nefsimiz için cennet ve cehenneme gitmeden önce geçici olarak beklenilen yer; berzah âlemi) dizayn eden O'dur. Fýkýh eden bir toplum için, âyetleri ayrý ayrý detaylarý ile açýkladýk.

Nefis ve fizik vücut ikilisi kabre beraberce girerler. Kabirde münker ve nekir tarafýndan sorulara muhatap olurlar. Fizik vücudumuzdan tüm duyu ve hisler alýndýðý için bir þey hissetmesi mümkün deðildir. Nefsimizin alnýndaki kordon iki gün fizik vücuda baðlý kalýr. Ýki günden sonra bu bað da kopar. Kabirde bize hayat filmimiz gösterilir. Hayat filmimizde ki, yapmýþ olduðumuz kötü iþlerden dolayý manevi bir azap görürüz. Ýþlemiþ olduðumuz iyi fiillerimizden dolayý da manevi bir zevk duyarýz. Maddi bir azap görmemiz mümkün deðildir. Çünkü fizik vücudumuz tüm duyularýný kaybettiði için bir þey hissetmesi mümkün deðildir. 40 gün nefsimiz kabirde kalýr ve 40 günden sonra kýyamete kadar yaþayacaðý berzah alemine götürülür. Allah kabir azabýndan þöyle bahsetmektedir;

32/SECDE – 21: Ve le nuzîkannehum minel azâbil ednâ dûnel azâbil ekberi leallehum yerciûn (yerciûne).

Ve Biz, mutlaka büyük azaptan önce, daha yakýn olan azaptan onlara elbette tattýracaðýz. Umulur ki, böylece onlar (Allah'a ulaþmayý dileyerek, Allah'a) dönerler.

Allah razý olsun…

Burhan AKSU