Asým Gökmen/den
Yorgun bahar dinliyorum
Kaybettiðim seni düþünerek

Uzaklarýmda ki gelincik
tutsak çaresiz kalbindeyim
yusufçuk misali

sen bilmeden ben hapsettim kendimi
dilim sustu kalbim titrek
sadece kalemim hayatta

Keþke hissetsen
atsam kendimi
gamze gamze çukurlarýna
gözyaþlarýnda boðulsam
esmer dudaklarýndan
cehennem sýcaklýðýný öpsem

hislerim tsunami
özlem var içimde
uykularým
kahve köþelerinde

Esrar cengiz oldum
Ölümden korkum yok
eðer ölümde hayat varsa
öldüreceksen sessiz kal
iþte ölüm..

bitsin bu bekleyiþ
kalbinin dizeleri
ruhunun heceleri
ümit aðacýmýn meyvesi
Su ver hayat ver
Yaþat onlarý

senin hecelerinin
kokusunu özledim
o sözlerini öpmek
kalbini temaþa etmek
Ruhunun zarafetiyle
dans etmektir arzum

Eskisi gibi
harika bu yazýlar
þiirler hiç bitmesin de
..
bende sana
.........