Kara Çalılıklarda
Yıllar önce yazmıştım çalıkuşunun mektuplarını böğürtlenlerin büyüdüğü yolda,bugün okura sunmak istedim...
Doğurgandır kızıl mor böğürtlenler çalılıklarda çoğalır da çoğalır, kökleşirler dikenli dalları.
Ham, buruk, acı yeşilken böğürtlenler, bir afat vurmuştu o güzelim yaz gününde, kopmuştu fırtınayla, taze dallarıyla ballanmadan.
Acı yeşilken böğürtlenler, beyaz çiçekteydi kimileri tarumar olmuştu çalılıkların içinde.
Mavi bulutlarda uçuyordu çalıkuşu, ansızın kırmışlardı kanadını, düşmüştü kara çalılıklara, böğürtlenle yan yana, ham meyvenin acı yeşilinden çok etkilenmişti, teselli bulmaya çalışıyordu. Kırık kanadıyla sığınmış, ürkek ve suskunluğunla. Kanarya seslerini dinler dururmuş, dikenli çalılıklarda. Her taze mevsim kıpır kıpır olurmuş düşleriyle mahsun kırık kanadıyla kara çalılıklar yuvası olmuştur çalıkuşuna, yara almış kaderiyle...
Güneşli mavilere uçamadığından ökselemiştir hayat onu birde örselemiştir kanadından, ağlar durur acı yeşili böğürtlene, gözyaşları gizleyip de kuşlar ağlarsa ölür der
Çalıkuşu ...
Çalıkuşları hep yaşar, kara çalılıklarda...
Oya Gedik
Günlüklerimden...
(
Kara Çalılıklarda başlıklı yazı
Oya GEDİK tarafından
30.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
