Gönlümün türabýnda, aþka düþse bakýþlar

Kýrýlan gölgelerin, ardýndan yaðmur baþlar

Satýlan emeklerim, yanar biter nakýþlar

Meyve veren aðaçtýr, yetenek çakýl taþlar

O yüzden ustalara, serap olur giderim

Yanýk bir divan gibi, aþka düþtüm beterim

Sermayesi güzelse, serveti hep doludur

Onu meþhur kýlacak, sol eli sol koludur

Düþünme delirirsin, bu tanrýnýn yoludur

Servet parada deðil, insan kul olur yaþlar

Bitecek çilelerde, yol uzatýr giderim

Yanýk bir divan gibi, eskisinden beterim

Türküler þiirlerle, baþ tacý edilirken

Sohbete muhabbete, beraber gidilirken

Bir gün olur çer aða, tanesin dizilirken

Bir damlada bir hiçsin, unutur akýl baþlar

Karaya vurmak için, rezil olur yeterim

Yanýk bir divan gibi, benliðimden beterim

Unutmam ihanetin, kalbe deðen elini

Döþüm iman tahtasý, delip geçen dilini

Sözüm edep namustur, kývýrmadan belini

Söz düþünce sükûta, konuþacak bakýþlar

Direnmem yalnýzlýðým, dipsiz kuyu giderim

Yanýk bir divan gibi, sensizlikten beterim