Eşkiyaların ini döner ayı inine
İçinde ölüm kokan nemli kafese benzer!
Yığar çaldıklarını aldırmadan zihnine
Münafık hep gizlenir, böylece kalır panter!
Anlamam da çalanı, çalınca hapse düşer
Ömrü hapiste geçer azaba mahkum beşer
Çaldığını yemekten nasipsiz bağrı deşer
Ne anlarsa münafık, papağan gibi ezber!
Orman güzeldir lakin aman ayıya dikkat
Eğer görürsen birden, düşünme var adalet
Gururunu yen, hemen koş, yaşama sefalet
Münafığa aldanma, ilminle ol seferber!
Alim gibi konuşur öğüdü kalbi deler
Anlattıkları vahim, akıtır sahte seller
İki yüzlü olmayı münafık kural beller
Çalar kalpten imanı, cahile olur rehber!
Namaz kılar, orucu tutar, dili dindardır
Peygamberden bahsetse akan sel manidardır
Hal böyle görünse de Müslümana kindardır
Yaşandıkça samimi İslam ona kederdir…
Ne dersem ona uyun der, cennet vaat eder
Evliya görüntüsü ikna, kul biat eder
Hak dini değiştirir, durmadan bidat eder
Dinsiz halini saklar, ser verir vermez sır!
O münafık ki yapar düşünmeden darbeyi
Maksadı zayi olur, halkım derde haydeyi
Vakitsiz öten horoz, feda eder enseyi
Milletin iradesi olur egemen kader!
Terörist inde yaşar tıpkı ayılar gibi
Masum öldürür cani, koymaz şehirde diri
Münafığın kalbidir bu, çarpmaz insan çivisi
Onu inden çıkarmak gerekir, budur zafer!
Kılma demiş cenaze namazını yaratan
Tövbe suresinde bu yazılmış ayan beyan
Kimdir münafık lakin bulalım etmeden zan
Uçuralım inini, ayıya orman yeter!
Saffet Kuramaz