Şehrin Öteki Yüzüyüm
Ben şehrin öteki yalnız yüzüyüm
Işıkları solgun sonbahar mevsimindeki
Ağaç dalında kurumuş yapraklar gibi
En ufak rüzgar esintisinde
Savrulurum büyük okyanuslara
Umutların firari sanki göçebe
Her attığım adım zirvesi yüksek
Dağların patika yolarına çıkar
Yorar durur ayaklarımı
Susuzluktan ciğerlerim yanıyor
Çölde serap misali
Yakınana vardığımda boş bir hayal
Gecenin karanlığı düşer üstüme
Ne yıldız var nede ay
İçimde tatsız bir manzara
Görüş alanımı daraltan
Büyük bir sis bulutu
Engel oluyor göz radarlarıma
Bir boşluk sarmalı
Zehirli sarmaşık gibi
Sarıyor her yanımı
Kökleri oldukça güçlü
Kurtulması mümkün değil
Yalnızlığın esareti başıma olmuş bela
(
Şehrin Öteki Yüzüyüm başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
20.09.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
