Online Üye
Online Ziyaretçi
ŞAİRLER ÖLMEZ
Şair, bağrı yanık insan; acı çeker, yüzü gülmez!
Ağlayanla ağlar gönlü, mutlu olanla mutludur;
Yol tükense yollar arar, gelecekten umutludur;
Şiirleri yaşadıkça beden ölür, şair ölmez!
Aşka âşıktır ya şair, yürek söyler kalem yazar;
Her bir ateş yakar onu, her rüzgârda gönlü coşar;
Şiir okundukça yaşar, şair anıldıkça yaşar
Şiirleri yaşadıkça şaire dar gelir mezar
Coşari’yim, yaşıyorsam yanı başımda haplarım
Bir gün ben de öleceğim, her canlıya kader bu ya
Ne mezara, ne de tabut denen ağaçtan kutuya
Cansız bedenim sığsa da sığmayacak kitaplarım
İbrahim COŞAR