Online Üye
Online Ziyaretçi
sen şimdi gelin mi oldun ?
2.BÖLÜM
Bu gece babamın bizde kalma gecesiydi... babamın o asıp kesme hallerine rağmen bizde kaldığı geceler mutlu uyurdum... herkes bizde toplanırdı ..annem güzel yemekler yapar sabahtan akşama kadar hazırlanırdı.. babam karılarının arasındaki bu rekabetten en karlı çıkan dı... birbirlerinden üstün olma göze girme çabasıyla babamı el üstünde tutarlardı.... babam buna aldırış bile etmezdi.. hiç bir karısıyla bir yere gittiği aynı sofrayı paylaştığı görülmüş değildi.. kırk yılda bir sadece Hacer ablamla konuşur ona bir şeyler sorardı... bize söylediği en sık sözse sakın ha beni utandırmayın... eyer ki utandırırsanız cezasını çekersiniz... hepimiz korkardık babamdan , onun yanında kimse çıtını çıkarmazdı... bir keresinde ablalarımdan biri okulda bir kabahat işlemiş ,öğretmen le de babam camiden çıktığında karşı karşıya gelmişler.. babamın yanında bir kaç kişi varmış... öğretmen .. hazır sizi gördüğüm iyi oldu.. kerime şunu şunu yaptı demiş... o günü küçük olmama rağmen çok iyi hatırlıyorum...ablamın babama yalvaran sesi kulaklarımdan hiç gitmiyor... onu ağıra indirmiş kapıyı sürgülemiş.. öldüresiye dövmüştü... ablamın 10 gün kıpırdamadan yatığını ağzındaki dişlerin kırıldığından uzun süre yemek yiyemediğini hatırlıyorum... annem çok yalvardı diye bir kaç tokatta anneme atmıştı... o yüzden dir ki çoğu şeyi babamdan saklarız... bir birimizin hatasını örteriz...
Sofralar hazırlanmış babam baş köşedeki yerini almıştı... o kalın sesiyle ...
--- Hayriye çorbaları koy artık
diye bağırdı... biz sedire sıralanmış yemek sırasını bekliyorduk...bir süre erkek kardeşlerimin yemeklerini iştahla yemelerini seyrettik... tabaklarında ne varsa silip süpürüyorlardı... babam tek tek onlara iş hakkında bir şeyler sordu... hayvanların bu günkü mahsüllerini hasta olup olmayan var mı, doğum yapacak ineklerin doğurup doğurmadığını.... bizim için merak etmediği her şeyi para kazandıran hayvanları için ediyordu... onlar bile bizden önemliydi....yemek yenmiş sedirde baş köşeye yerleşmişti.. sultan ablam kahvesini yapıp getirince elini o koca göbeğinde gezdirip geğirdi... ben yaptığı her hareketi dikkatle seyrediyordum.. kızlar sofrada yerini almıştı... bense hala babama bakıyordum.. ayağının ucuyla beni dürtü...
--- ne bakıyorsun aval aval aç mı? uyumak istiyorsun bu gece... otursana sofraya...
Anam eteğimden aşağıya doğru çekiyordu bir bela çıkmasın diye diken üstündeydi...
Uzun uzun bir daha baktım babama... işte o an nasıl oldu bilmiyorum...
*** baba sen bizi neden sevmiyorsun... dedim...
Hiç kimsede çıt yoktu.. herkes babamın ağzından çıkacak kelimeye odaklanmıştı..ve annemin gözleri irileşmiş başıma gelecekten korkar bir hal vardı....hiç düşünmeden içimden geçen dilimden dökülmüştü... abim olacakları anlamışcasına
--- hadi meryem su getir bana
--- dur hele bir cabbar kızın sorusuna cevap verelim....
O rahat rahat yaslandığı sedirden doğruldu .. elindeki kahve fincanını usulca yere bıraktı...
--- yaklaş hele bir sen... yaklaş ...
Ben yinede cevap vereceğini umarak babama doğru kaykıldım... sonrası yerdeki sofrayla buluşmam oldu... büyük bir şangırtıyla sofranın üstüne kapaklandım... annem kolumdan tutu.... kaldırmaya çalışıyordu ki...
--- bırak hayriye... sevdim onu sevdim ben doya doya sindirsin sevgimi dokunma ... hesap soruyor bana yosma... dua etsin dilini kesmedim... yemek vermeyin bu gece buna aç zıbarsın... sevmekmiş .. niye sevmiyormuşum....
Bir süre kimse dokunmadı bana üstüm başım yemek olmuştu saçlarımdan yoğurtlar süzülüyor yüzümden aşağıyaakıyordu... yavaşca doğruldum elimle yoğurtları temizledim... yanağımı hafiften bıçak sıyırmıştı kanıyordu... ama ağlamıyordum ve ağlamayacaktım o gün kendi kendime söz vermiştim.. babam beni kesse de ağlamayacak onu sevindirmeycektim... içinde bir gram evlat sevgisi varmıydı diye düşündüm... acaba hayatın öfkesini bizden mi çıkarıyordu onun anası babası da ona böyle davrandığı içinmi bize böyle davranıyordu... yinede içimde bir yerlerde onu haklı çıkarmaya çabalıyordum ama olmuyordu.....içimde tarifsiz bir isyan vardı... odadan usulca çıktım... diğer odaya geçtim üstümü başımı söküttüm... yer yataklarının birine girdim bataniyeyi kafama kadar çektim.. yüzümü daha çok yanıyor yüreğimi bilmiyordum.. üstelik karnımda ağrıyordu... bide bu çıkmışdı başıma sanki çocukluğumdan çok şey anladım da bide kadın olmuştum... uyumak istiyordum uyuyup her şeyi unutmak... aklımdakiler beni rahat bıraksa uyuyacaktım ama ne mümkün.... aklımdan en sevdiğim güzel şeyleri geçirmeye çalıştım anılarımın içinden en güzelini seçtim....
Köyden biri Almanya da evlenmiş .. yaz tatilinde de köye ziyarete gelmişti... kırmızı bir arabayla kornaya basa basa girmişti köye.. yanında da sapsarı bir kadın kaşları bile sarıydı... biz alışık değildik sarışın insan görmeye burada herkes biraz kavruktur...köyün ortasında indiler arabadan şık şık giyinmişlerdi .. biz dizi seyreder gibi hayran hayran bakıyorduk.... adam arabaya döndü .. arabadan bir torba çıkardı.. bize el etti ...
Hepimiz çevresini sardık.. avuç avuç şekerleri cukulataları avuçlarımıza bıraktı...mutluluğumuzu anlatacak kelime yoktu....ben o çukulataları şekerleri tam bir ayda yedim her gün azar azar ısırdım bitmesin diye işte bu benim en mutlu anımdı.. tekrar düşündüm bunları kadının parfüm kokusu bile burnuma geldi bi an... ama şekerleri çukulataları düşünmem pek iyi olmadı.. açlığım debreşti... karnımdan gurul, gurul sesler geliyordu.... tam da o sırada baş ucumda biri battaniyeyi çekeliyordu ...
--- aba... abaa...
Bir parmaklık araladım elvandı .. baş ucumdaki..
--- aba çok acıdı mı... bak sana ne getirdim ....
Kazağını yukarı sıyırdı... oraya bir parça ekmeğin içinde az bir şeyde peynir koymuş saklamıştı...elinden aldım ....
--- hadi git abam babam yakalarsa seni burada senide döver ... hadi abam sağ ol...
başımı çıkardım elvanı öptüm... sevgi böyle bir şeydi işte birini tüm korkularına rağmen düşünmek .. o açken tok uyumamak.. başına her ne gelirse gelsin onun yanında olduğunu göstermek ... elvan koşarak çıktı odadan ekmeği battaniyeden kafamı çıkarmadan yedim... meğer açlıktanmış uykusuzluğum... yer yemez ... uyudum....