HATIRLA
Hani bir düğün vardı komşunuzun kızıydı
Bir ara göz ucuyla bana doğru bakmıştın
Gözlerinde bir umut bir sevdanın iziydi
İşte gönlümü o an ateşinle yakmıştın
Öyle güzel gülmüştün gamzende gül açmıştı
Gözlerin gözlerime mutluluğu saçmıştı
O gece uyumadım uykularım kaçmıştı
Önümden bir su gibi nazlı nazlı akmıştın
Ellerinde bir mendil bir de kağıt tutmuştun
Yazacaktın bir şeyler kalemi unutmuştun
Sonunda o kağıdı tam önüme atmıştın
Yakana da kırmızı bir karanfil takmıştın
Okurken heyacandan dizlerim titremişti
Beni hiç bir şey böyle akıldan etmemişti
Adını nakış gibi sonuna işlemiştin
Adımızı bir kalbin ortasına çakmıştın
Ne seni unuturum ne senden vaz geçerim
Yad elden ab-ı hayat ne içtim ne içerim.
Dünya güzeli olsa ne bakar ne seçerim
Yüreğime sevdanı işte böyle ekmiştin
13/11/2018. H. Işık