Daha küçüklükten beri yarýþmalarý çok severim, hakeza iddiayý da ben beni bildim bileli ve de Ýsmail olalý beri. Henüz bebe iken aðaçlarda ki güvercinlere taþ atardýk atmaya emme, daha o zaman akýl ben diyeyim beþ karýþ siz deyin on karýþ on beþ karýþ havada. Arkadaþým Necmi'de benim kafada zaten. Ýddialaþýrdýk kim en çok kuþ vuracak diye. Ta ki yoldan geçen fötr þapkalý bir amca ''Oðlum etmeyin gitmeyin öldürmeyin garipleri sonra cehennemde yanarsýnýz'' diyene kadar. Ýþte o saat kafama dank etti. Geçtim aynanýn karþýsýna kendime sövüyorum sayýyorum, bir de tükürdüm aynada ki bene, baktým o da bana tükürüverdi yine döndüm kendime ve de Necmi'ye ''Oðlum bu saat býraktýk kuþlara kýþt kýþt demeyi ve taþ atmayý''deyiverdim...

Bir gün yine bizim ev de Necmi ile sünepe sünepe otururken kafamda þimþekler çaktý, döndüm Necmi'ye ''Gel birader hýzlý pantolon don giyme çýkartma yarýþmasý yapalým''dedim. Necmi'nin gözleri parladý meðer o da haylazlýk da benden altta kalmaz, fazlasý var eksiði yok ''Tamam birader yapalým amma kimseler olmasýn sen ile benden baþka utanýrým sonra'' dedi. Döndüm ''Kimse olmaz birader ben de utanýrým haniyse'' Aldým elime düdüðü bir öttürdüm baþladýk zýrt pýrt don giyip çýkartmaya, pantolon giyip çýkartmaya. Bir iki derken benim ufaklýk bir takýldý fermuara yandým Allah ki ne yandým. Necmi'de tutuþtu sýkýþtý kaldý, biz doðru pederin yanýna. At gibi hem kiþniyorum hem koþuyorum emme. Peder bey de homur homur kestiriyormuþ öðlen uykusunda. Benim canhýraþ feryatlarý duyunca hýþýmla bir irkildi''Ne oldu ula ne zýrlýyorsun aðaçtan mý düþtün, araba mý çarptý, darbe mi oldu'' diye söylenmeye baþladý. Benim halimi de görünce doðru kaptý beni köyün hem berberi hem de kadrolu sünnetçisi Ziya Amca'ya. Ziya Amca cin gibi bir adam baktý fermuardan kurtaramýyor babama döndü ''Bahane ile sünnet edelim þunu''dedi. Ýsmail olaraktan caným acýyor, ortalýðý velveleye veriyorum ama her þey boþ nafile. Ýki koluma iki kiþi girince, az buçuk anladým ki benim ufaklýðýn ucu gitti gider, gidiþ o gidiþ. Bebe aklýmdan neler geçiyor neler. Bunun düðünü vardý, para yapýþtýrmasý vardý, Karagözü Hacivat'ý vardý, tatlýsý böreði vardý tüh ki ne tüh!

Baþka bir gün kadim dostum Necmi ile yine iddiaya girdim. Döndüm Necmi'ye ''Ben ne içersem içer misin birader yýkýlmacasýna amma''dedim. Necmi'de delifiþek zaten ''Tamam birader varým''dedi. Daha o zamanlar ortaokuldayýz. Girdik bizim köyün bakkalý Hasip Aðabeyin dükkânýna döndüm ''Bir su ver en klorlusundan Hasip aðabey'' dedim. Necmi'de aldý peþine ''Bir kola ver aðabey''dedim. Necmi'ye de bir tane. Üstüne bir de limonata içtik yine, peþine bir sade gazoz en Uludaðlýsýndan. Baktým Necmi de þarteller atýyor yavaþ yavaþ. Döndüm Hasip Aðabeye ''Bir toz deterjan ver aðabey oradan en Tursillisinden ''dedim. Necmi dondu kaldý. Açtým kapaðýný havaya kaldýrdým, kafayý bozdum dökeceðim aðzýma. Necmi döndü bana ''Yürü git Allah aþkýna gördüm gördüm ama senin gibi diþlileri sýyýrmýþýný da daha yeni görüyorum az git de hava al hava beynine oksijen gitsin oksijen'' dedi. Ýþte böyle bizim iddia hikâyelerimiz iddialýyým yani iddia konusunda sonuna kadar. Benim adým Ýsmail nerede iddia varsa ben oradayým. Ýddia olsun da Ýstanbul Boðazýný bile geri geri yüzerek geçerim, geçemesem de geçmeyi denerim harbi ha...