Kara Kış Ayazı
Kara kış ayazında dalda duran bir kuşum
Avcı mı vurur beni, yel mi alır bilemem.
Hayalinle yaşarım, belki çıkmayan düşüm
Beden düşer eleme, can mı kalır bilemem.
Uzaklarda yanarken yıldızlar birer birer
Yaşadığım anılar gece rüyama girer
Dönerken pervaneler, cananı kışta arar
Yanar yüreğim şimdi, don mu kalır bilemem.
Gelmez gerçek sabahlar, beklemesi zor şimdi
Sevda denen bekleyiş, ateşten de kor şimdi
Gerçek olan hikaye, sen hayıra yor şimdi
Çekilir damarlardan kan mı kalır bilemem.
Ben her dala konmazdım, mecbur eyledi felek
Kem söze aldanmazdım yalan söyledi felek
Yaylarda yaylaktım erken hayladı felek
Ben yolumu kaybettim yön mü kalır bilemem.
RABATLI düştü elden, pembe gül düştü elden
Bir hancıya dost oldum, kervan geçmedi yoldan
Halsizim, yara aldım hem ayaktan hem koldan
Sana ulaşmak için gün mü kalır bilemem.
Ertürk DEMİRCİ
(
Kara Kış Ayazı başlıklı yazı
RABATLI tarafından
7.02.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
