Dört mevsim ayrýmsýz kýþ uykusuna,

Yatmýþken ne diye azdýrdýn beni.

Perde çektim gönlün her duygusuna,

Örtmüþken bak þimdi kýzdýrdýn beni!

Donmuþ bedenime karlarý, buzu,

Nasýl yaþýyorsa koyunla kuzu,

Kokuþmasýn diye bastýrdým tuzu,

Katmýþken eritip sýzdýrdýn beni!

Bir dönem inmiþti zembille gökten,

Sonra yitirmiþim hepsini birden,

Hislerin tümünü kazýyýp kökten,

Atmýþken peþinde gezdirdin beni!

Sevgiymiþ, tutkuymuþ neyse ve sair,

Ne varsa içimde insana dair,

Geçmiþte hepsini iþlemiþ þair,

Silmiþken yeniden yazdýrdýn beni!

Ayser ÖZBAKIR