Çifte Minare’de ezan okunur

Ýçimdeki ateþ durmadan yanar

Okunan ezanlar kalbe dokunur,

Adýný duydukça yaram hep kanar.

Ben aþýðým derim Hak’kýn Yoluna

Gecem gündüz olur, gündüzüm gece

Rabbim huzur verir güzel kuluna,

Çözülecek mutlak o zor bilmece.

Erik Aðacý’nda ötüþür kuþlar

Göklere yükselir mazlumun ahý

Sözün biri biter birisi baþlar,

Alim’in Duasý indirir þahý.

Kýrk Hatim okunur adým üstüne

Fatiha’yla baþlar bütün namazlar

Güvercinler konar yarým büstüne,

Bize meydan okur hep beynamazlar.

Þimþek gibi çakar gökte bulutlar

Daðlarýn baþýnda kartallar uçar

Suya düþer artýk bütün umutlar,

Bazý insanlardan Þeytanlar kaçar.

Ýlahi gönlümde çalýnan ney’ler

Sanki bana düþman bu deli adam

Sýrat Köprüsü’nde bekliyor beyler,

Divana uzanmýþ huzurda madam.

DOÐANAY’ým derim baþýmda duman

Allah’ýn emridir insaný sevmek

Kýyamet kopunca o Ahir Zaman,

Peygamberin sözü bizleri övmek.

Kemal DOÐANAY