hayatı rengarenk seviyorum ...biliyorum ki herkeste öyle sever...ama benim ki farklı sanki...görünen renklerden çok kendi boyadığım renklerle görüyorum hayatı....elimde durmak bilmeyen bir fırça var... yaşadığım her şeyi ,her duyguyu farklı farklı boyuyor.öyle ala mora yeşile sarıya da değil... katıp karıştırıyor boyaları turkuaz dan ,cam göbeğine,yavru ağzından ,portakal rengine...ve ben o renklerle bakıyorum dünyaya....belkide çoğu insan böyle bakıyor.... ya dile getirmiyor deli demesinler diye.... yada farkında değil gördüğü renklerin...
şimdi diyeceksiniz ki biraz anlat, anlat ki bizde öyle mi görüyoruz. Yoksa gerçekten sen biraz sıyrık mısın...
sabah kalkıyorsun pencereden bakıyorsun harika bir gün güneş ılık ılık ısıtıyor .. al sana açık sarı bir gün..kahvaltıya oturuyorsun ..kan kırmızısı demli bir çay bardağında... iki lokma alıyorsun ağzına eşin gülümsüyor sana pembe bir gülümse seninde dudağının kenarında...küçük oğlun anlatmaya başlıyor.....bu gün zor bir sınav var dersi pekte anlamadım diyor sanırım pek iyi geçmeyecek ...tam da o an küf yeşiline boyanıyor her şey endişen küflü bir yeşil oluveriyor..... her kesi gerektiği yere uğurlarken arkalarından mavi masmavi bakıyorsun onlara .. açık sarı bir günde onları mas mavi bir güne yolcu ediyorsun... içeriye girip koyu bir kahve yapıyorsun kendine...tamda ismi gibi kahverengi...bir yudum aldığında bir telefon sesiyle fincanını sehpaya bırakıyorsun...telefondaki ses endişeli korkmuş ve kötü bir haber veriyor... o an bütün beyazlar ,siyah oluyor ,sanki beyazın bitmiş... her şey kapkara .....elinde beyaz olan herkese ulaşmaya çalışıyorsun beyaz ki beyaz umudun rengi o an için ,ulaştığın herkesten bir parça beyaz dileniyorsun siyahın griye dönüşsün diye....
bu bir örnekti buna benzer binlerce örnek yüzlerce renkte duygu var benim gördüğüm..... eminim birazcık ben gibi bakıyorsanız sizde bu renkleri görüyorsunuzdur.
silgisizce