YIL TEFEKKÜRÜ
Bir yaprak daha döktü, dostlar ömür ağacı
Kaçınılmaz meçhule bir adım daha attık
Yitirilen canları, hatırlamak ne acı
Düne hüzün ekerek, yarına umut kattık
Her yıl daha bir düşman, baktığımız aynalar
Ve her yıl daha eşsiz, siyah beyaz resimler
Güz güneşinde solmuş, ah o eski rüyalar
Acep nerede saklı, yar kokulu mevsimler
Vuslatın yollarında, tökezler atlarımız
Yol yorgun, yolcu yorgun, han yorgun, hancı yorgun
Düştüğümüz atlara biner evlatlarımız
O meçhule salmadan, ecel denilen vurgun
Acep en son görülen, kim bilir hangi çehre?
Ve dudaktan dökülen son demde hangi cümle?
Kim bilir ki ateş mi, su mu taşıyor ahre?
Ve yarının kavgası, nice bitecek dünle?
Hoş anılmak ne güzel, ardından tebessümle
Acep arşa değer mi, kabz olan ruhlarımız?
Ve dirilmek yeniden, nasıl bir tecessümle?
Ve o an kaç akçedir, beyhude ahlarımız?
Kadir KOCA-21.12.2018
(
Yıl Tefekkürü başlıklı yazı
Kadir Koca tarafından
22.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
