Issız
umutlarımın sarp yamaçlarında
Yaşanmamışlıklarımın
şahikasına
Tırmanırken
adım adım…
Gözlerim
üşüyor yalnızlık ayazında
Hiç
tatmadığım buruk bir acı var
Çatlayan
çaresiz dudaklarımda.
Bozulmuş
zaman zembereğine inat
Benliğim,
Merhametimi
ekiyor kin ormanına
Tohum
tohum…
Sevgimi
ise gömüyor nefret ummanına
Damla
damla…
Duygu
kırıntılarımın çığlıkları kulaklarımda
Düşlerim
beni terk ederken parça parça
Yüreğim
ağlıyor kimsesizliğime umarsızca
Keşke
sözcükleri beliriyor hafızamda
Hayatımda
yer yok artık pişmanlıklara .
Sadece
İmreniyorum…
Yarınlarından
habersizce
Sokakta
koşup oynayan
Masum
yürekli çocuklara.
Bazen
de
Hiç
tatmadığım duygulara
El
açmak istiyorum yakarırcasına
Tutunacak bir dalım olsun diye.
Yuvarlanırken
dipsiz Kahır uçurumuna.
…………………………………………………ENA.