LEYLA ÖZGE BÝR CANDIR  

       Gece yarýyý çoktan geçti.  Bu gece dolunay var. Ay  benim uykusuzluðuma ortak     olup, arkadaþlýk etmek ister gibi penceremden gitmek bilmedi. Biliyor musun sevgili sen gideli ilk defa yataðýmýzda yatýyorum. Yastýðýnda kokunu aradým. Ama yýllar kokunu silmiþ. Özlemin kor gibi yaktý içimi. Anýlar üþüþtü baþýma yatakta  kalamadým, Kalktým, pencereyi açtým, serin hava  yüzüme çarptý. Dýþarý  öyle  sessiz ki , çekirgeler bile susmuþ. Akþam üzeri yaðmur atýþtýrmýþtý. Buðdaylarý biçmiþler. Anýzlar tarlada kar yaðmýþ gibi bembeyaz gözüküyor ay ýþýðýnda. Toprak kokusuna samanýn kokusu karýþmýþ hoþ bir koku oluþmuþ. Bulutlar öbek öbek aralarýndan yýldýzlar parlýyor.         

          Sevgili seni  ne zaman düþünsem;.  Diz boyu karda siyah uzun paltonun cebinde ellerin, sakin sakin yürüyüþün geliyor gözümün önüne. Bu görüntü nerden kaldý gözlerimde bilemiyorum. Biz seninle karda da çok geldik buralara.  O zamanlar ne çok kar yaðardý. Karda doða bambaþka gözükürdü, uçsuz bucaksýz, sessiz ve büyülü ikimiz bu sonsuzlukta birer noktaydýk. Arabamýz kardan buralara çýkamazdý, düz yolda býrakýr iki kilometre  el ele düþe kalka yürürdük.  Herkes bize kýzardý bu karda kýþta dað baþýnda ne yapacaksýnýz diye kaygýlanýrlardý. Bizim için o karda yürümek kulübemize gelip sobamýzý yakmak, üzerinde cay demlemek ne büyük mutluluktu.      

      Þ imdi aðustos ayýndayýz. Ama görüntün hep ayný uçsuz bucaksýz doðada elleri cebinde, bembeyaz karda sakin  sakin yürüyen siyah paltolu adam. O adamýn özlemi sel olup coþtu, oda da kalamadým.  Aþaðýya inip gaz lambasýný yaktým, kahve yaptým biliyor musun hala elektriðimiz yok ?  Küçük pilli radyoyu açtým frekansýný çevirirken sanat müziði çalan bir yer buldum.  Çok güzel þarkýlar çalýyordu,   o þarkýlar beni aðlattý sevgili. Sen gideli ne çok yýl geçti. Bazen özlemin öyle büyüyor ki o zaman sana çok kýzýyorum. .Hani beraber yaþlanacaktýk. Torunlarýmýzý burada büyütecektik. Sen onlara doðada yaþamayý hayvanlarý sevmeyi, aðaç dikmeyi, çiçek yetiþtirmeyi öðretecektin. Birlikte meyve toplayacaktýk…                                                                            

Ben yaþlandým sevgili. Saclarým bembeyaz oldu, yakýn  gözlüðü kullanýyorum.görüntüm bozuldu, eski gücüm yok fakat hala çalýþýyorum buralarda. Aðaçlarýmýzýn  güllerimizin kurumamasý için elimden geleni yapýyorum. Seninle diktiðimiz aðaçlarýmýz, güllerimiz öyle büyüdü ki torunumuza salýncak kuruyorum .  Sahi bir tane torunumuz var henüz. Öyle þirin öyle akýllý ki… Seni anlatýyorum bu kulübeyi yapýþýmýzý aðaçlarý diktiðimiz her taraf koksun diye güller yasemin hanýmelleriyle bahçeye çit yaptýðýmýzý, emekli olunca burada yaþayacaðýmýzý, hayallerimizi, sevgimizi anlatýyorum. Ölümü anlayamýyor. Neden gitti diye soruyor. Bunu yanýt vermek öyle zor ki senin gibi yaþamý seven çalýþkan bir sürü hayalleri olan biri niye gider. Buna ancak takdiri ilahi, ecel derler. Ay kocaman  karþý daðlarýn arkasýndan batmaða baþladý. Tan aðarmaða baþlar birazdan. Radyo da senin sevdiðin þarký çalmaða baþladý “ Leyla özge bir candýr ,kara gözlü ceylandýr.”  Kaç gece þöminenin baþýnda kaset çalardan bu þarkýyý dinledik. .Güzel günlerdi þimdi hepsi mazi oldu.

         Düþünüyorum da sevgili iyi burayý almýþýz bahçe kurmuþ  kulübemizi yapmýþýz. Çocuklar kendi hayatlarýný idame telaþýnda. Bir zamanlar bizim yaþadýðýmýz telaþlarý yaþýyorlar bana ayýracak vakitleri yok.

  Yýllar üzerimize bir sürü yük býrakýyor. Acýmasýzca bir þeyler alýp götürüyor,. Güçsüzleþiyorsun, yalnýzlaþýyorsun. Hayat sana biraz geri çekil diyor. Ýþte ben o zaman buraya kaçýyorum. Burada sen varsýn, anýlarýmýz, emeklerimiz var.

   Baharda uyanan doðayla birlikte ben de canlanýyorum. gülleri budamak çiçekleri düzenlemek topraðý kabartmak bana iyi geliyor. Burada kaldýðýmýz gecelerde, erkenden kalkar ilk açan gonca gülleri toplar yastýðýma býrakýrdýn .Güzel günlerdi þimdi hepsi mazi oldu . Bir varmýþ bir yokmuþ bir Metin, bir Fatma  varmýþ,buralar da yaþamýþlar, bu bahçeyi, kulübeyi elleriyle yapmýþlar diyecekleri günler azalýyor sevgili belki orada buluþur yeni bir bahçe kurarýz.     

                                                                                                  Fatma Sarýkaya Ravlý  2018