Unutulduğunu sandı gidenler. Oysa tek yapılan yokluğa alışmaktı. Alışmak, alışmak acı ile baş etmenin en uzun soluklu yolculuğu idi. Giden bunu bilemezdi, kalan bundan vazgeçemezdi. Susmak, hiç konuşmamak, unutmak değildi. Her nefes alışında göğsünü yakacağını bildiğin korun içinde yeniden  ve yeniden hayatı içine zoraki çekmekti. Unutulduğunu sandı gidenler. Oysa bilmediler, bilmediler ki gittikleri yola sırtlar dönse de gözlerin hep o yollarda kaldığını. Unutulduğunu sandı gidenler, beş vakit semaya açılan avuçların arasındaki dua olduklarını bilmeden...
( Unutulduğunu Sandı Gidenler başlıklı yazı Erva tarafından 3.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.