Batıp canımı yakan dikenlere
alıştım
İşe yaramasan da hayat
küsmeyeceğim
Kuru ekmek uğruna gece gündüz
çalıştım
Derdimi sormasan da hayat
küsmeyeceğim.
Başıma neler geldi biraz
karşı duralı
Sana asla kırılmam bildim
oyun kuralı
Biraz zorlandım ama kestim
artık yuralı
Hiç umursamasan da hayat
küsmeyeceğim.
Karşılaştığım Âdem kendince
hep sınadı
Yük ağır köle sağır kırıldı
tüm kanadı
Yenen tekme tokattan vücut
ciğer kanadı
Yaramı sarmasan da hayat
küsmeyeceğim.
Suçumu bilemezken kafam her
yandan yarık
Gıdayı kandan alan bahçe
misali karık
Zalim yüzme derimi derimden
olmaz çarık
Sen kolumu kırsan da hayat
küsmeyeceğim.
Kimi varlık içinde şişinerek
gezerken
Kimi sefalet çekip bu
canından bezerken
Kimi elde kırbaçla mazlumları
ezerken
Bir kez aramasan da hayat
küsmeyeceğim.
Düşmanımla koklaşıp bir
muhabbet ediyor
Saçlar bile aklaşıp ömür
tenden gidiyor
Bedenime yaklaşıp Azrail gel
gel diyor
Gönlümü almasan da hayat
küsmeyeceğim.
07.01.2019
Ahmet Çelik