Çocukluğumdan beri yorarken
geçim derdi
Çok derin bir çukura attım
aşlık zamanı
Dost dediğim her insan kendi
halini serdi
Huzursuz bir kahıra kattım
dışlık zamanı.
Düş mü gerçek mi ya Rab
karanlıkta afitap
Sanki munis nuruyla kalbe
yansıyan hitap
İç büyük zor bilmece dış tam
cilalı kitap
Dalınca bir okura tattım
hoşluk zamanı.
Ruhla nefs bağlantısı batında
ilmek ilmek
Canı tende gayretle hep
yaşayarak bilmek
Fırsat nefesle eşit doğru
havatır silmek
Istarda bir dokura çattım
başlık zamanı.
Yağmur dolu fark etmez
aldırma karsızlığa
Bir kez olsun dönerek bakmaz
ki arsızlığa
Dünya ahret unutur oruçken
yarsızlığa
Yemeksiz bir sahura battım
kışlık zamanı.
Her daim yıkamakla
temizlenmiyor beden
Konuşsa da duyulmaz bizce
meçhule giden
Ahmet boş değil hayat sen
ibret al hisseden
Toz toprak bir ahıra yattım
kuşluk zamanı.
Hasretiyle yanarak görmek
için evdiğim
Elinde bıçak saklar değer
verip sevdiğim
Dinlemiyor geçmişi anlatayım
dediğim
Kocaman bir sıfıra sattım
boşluk zamanı.
12.03.2017
Ahmet Çelik
DIŞLIK: halk dilinde rahat,
huzur.
BU ŞİİR RAHMETLİK ANAMIN ÇOK
SIK KULLANDIĞI “DIŞLIK” KELİMESİNİN KARŞILIĞINI SÖZLÜKTE BULUNCA YAZDIM. EKSİK
VE HATALARDAN DOLAYI ÖZÜR DİLERİM.