Bekliyorum..bekledikçe gelmiyor. İnsanın hayalinde yaşattığı kafasında kurduğu aslında var olmayan biri çıkıp gelir mi ki sanki? Bi filmi düşünün karakterler vardır ve farklı roller verilmiştir onlara onu canlandırırlar. Benim yaşadığımsa beğendiğim birine rolünü ben vermişim gibi duygularım canlanıyor onunla. Çok tuhaf bir şey bu anlatsam da ne kadar anlaşılabilir ki? Zaten hayallerde yaşayan hayal olmuş birine de neyi ne kadar anlatabilirdim? Bu yaşadığım karmaşıklıkta hiç kimsenin suçu yok ben sadece bunu sevdim, hayal olan birini sevdim, hayalimdeki insanı sevdim ve benimsedim. Hep varmış gibi bir gün olacakmış gibi.. Ha gerçekteki o insanla benim hayalimde yaşamakta olan karakter arasında tonlarca duygu farkı var buna inanın. Benim sevdiğim yalnızca bana ait kimsecikler almamış elimden. İçimde benimle birlikte büyüyen o. Fakat gerçekse herkesle ola ola herkesleşen kendi bencilliğine yakışır kişilerle dolduran hayatını,bir kalbi olduğunu unutmuş yüzüne acımasızca gerçekleri bir bir çarpan biri. Zaten gerçekler acımasız olmaz mıydı her zaman? Acıtmaz mıydı canımızı? Ne kadar inkar etsekte gerçekler hep vardır aslında her ne kadar hayallerle üstünü kapatmaya çalışsakta orda öylece durmaktadırlar. Hayallerim de bir gün gerçek olsa onun gibi bir gerçek mi olurdu?