ÖZLEDİM SENİ KADIN
Ne biçim bir koşturma telaşıdır bu,
hep karmaşa hep bir telaşe.
Ne aymaz uslanmaz bir yaşam bu,
düşer insan garip bir ateşe.
Yorgun ve bitap bir zihindeyim.
Onulmaz bir aşkın cilvesi ile bıkmış,
Velhasıl..., kederdeyim.
Sigara gibi tükenen hayatın,
Filtre ile kül arasına sıkışmış,
Bitme korkusu ile
Haz arasında ikilemdeyim.
Araftayım yani....
Ne yerdeyim ne gökteyim....
Gözlerimde ki hüznü göremezsin sen,
Aklın karışmış, gözlerin mühürlü.
Gönlüne ise hiç lafım yok,umutsuz diyorum.
Senden uzak gözden uzak bir yerdeyim.
Bilemezsin.....
Bir müzik alır beni,
Bir derin keman
Ve bir martının kanat çırpışları ile dalar giderim uzaklara.
Derin bir nefes alırım sigaramdan.
Tıpkı,..,tıpkı arafta bekleyen yorgun bir adam.
Akıbetini kanıksamış,
Herşeye razı gelmiş.
Ve,.., ve sensizliği kabul etmiş kafasında.
Artık günleri saymıyorum,
Kaç paket sigara içiyorum umurumda değil.
Ağlamayı da unuttum mesela.
Dert de yanmıyorum Osman’a.
Umulmaz dertlerin örselenmiş hayatında,
Bir başıma oturuyorum.
Tahta bir masa, keten bir örtü.
Bir ufak rakı biraz peynir.
Ben
Ve hayalimde ki sen.
................
Bazen....
Bazen geçmiş geliyor aklıma.
Bir yudum alıyorum rakıdan.
Biraz da peynir dişlerimin arasına.
Bir gözümü kısıp kadıköye doğru dalıyorum.
Boğazın flu çizgisinde senin gülen yüzün beliriyor.
Dudağımda bir tebessüm oluyor sanki o an.
Keyifte geliyor haaa....
Sonra,
Sonra bir yudum rakı daha.
Kulağımda rüzgarın nefesi,
Bir balıkçı takasının pat pat sesi.
Belimde ki dayanılmaz ağrı bile umursanmaz oluyor.
İçime çekiyorum seni.
Derin derin..
Ve bir martı çığlığı alıyor seni benden.
Kendime geliyorum istemeden.
Doyamadım kadın sana,
Doyamadım ..
Hasretinden prangalar eskitir gibi,
Ömrümü parçaladım.
Şimdi senden arta kalanla kolaj,pejmurde bir hayatı yaşamaktayım.
Yoruldum, rakıyı fondip yapıp gidesim var bu hayattan.
Eeeehhh diyip elimi sallayarak....
Bana ne beee... bana neeee.
Alın dünyanız sizin olsun,ben aşkıma gidiyorum demek geliyor içimden.
Şu omuzlarımdaki yük dayanılmaz.
Ah şu dertler ne yaman.
Ve şu içimde ki aşkın ne ağır geliyor bana.
Ve yokluğun.
Derdin ya gülerek bana,
Sen beni gömersin diye.
Ben sensiz yaşasam ne olur bee.
Üstüme toprak atmasalar ne yazar.
Dışımda sütliman içimde deli fırtınalar.
Özledim seni kadın,özledim seni..
Tıpkı ilk günkü gibi,
Evladını özleyen anne gibi.
Denizi özleyen tezgahta ki balık gibi.
Toprağı özleyen şehirde ki çiftçi gibi.
Özledim seni kadın,özledim seni.
—
