Odasý çok soðuktu.Pencere kenarýnda yarým kalmýþ bir bardak su ve bir parça kuru ekmek,öylece duruyordu.Güneþi dahi görmüyordu.Odasý gibi kendiside kör talihin kurbanýydý.Yatacak yerini býrakýn oturacak bir eþyasý dahi yoktu.Ýki metre eski bir halý ve incecik bir yorgan..

Yinede hayata el sallýyordu,sulu gözleriyle,dolu yüreðiyle..

Hayat ona ciddi bir oyun oynuyordu.Farkýndaydý her þeyin.Bu bir sýnavdý onun için,hiç yýlmadý,pes etmedi dim dik durdu.sýrtýný dönen hayata tüm yüreðiyle merhaba diyordu.Bu nasýl bir sabýrdý,nasýl bir inanmýþlýk..

Tek dostu vardý.Hayali dostu.Her þeyini kendi anlatýr kendi cevaplardý.Hiç bir zaman asileþmedi,isyan nedir bilmezdi. Tek derdi bu hayatta sýnavýný geçebilmekti.. ve öylede oldu sanýrým.yolun açýk olsun