Bugünde bayrammış: yirmi üç nisan,
Çocuğum neşelen, oyna-oyalan...
Çikolata, şeker, elinde balon,
Ye patlamış mısır, içerken falan...
Afrika’da açlık, yitirmiş umut!
Filistin’de çocuk ölürmüş unut...
Koş, oyna keyfince müsait salon!
Kirlensin, yırtılsın varsın pantolon!
İnternette varsın azsın ticaret,
Ataride oyna, olma esaret!
Seni geliştirsin oyunun adı,
Çoğalsın becerin, doyursun tadı!
Anneni-babanı sonsuz kere sev,
Yutmasın seni de sokaklarda dev!
Sakın israf etme oyuncağından,
Paylaşmayı öğren salıncağından!
Taşları üst üste diz, top at üstüne!
Yahut bir çukur kaz, misket it gözüne!
Gözünü kapat ki, saklansınlar say
Görünce hızlı koş ki, eli ilk koy!
Gözlerini kapat körebe oyna,
Arkadaşını ara-bul, hemen cayma!
Ye pamuk şekeri, yapsın kir tavan!
Uçurt uçurtmayı gerisi yalan...
Sokak çocukları toplum kurbanı,
Onlarda sevinsin paylaş urbanı...
Hayal etme bugün, sadece yaşa...
Ne bulursan giy ki, hisset bey-paşa!
Hasan Hüseyin’in ruhundan coşku,
Can resulü kokla gönlünde tutku!
Hoş armağan sana, ne güzel miras!
Atandan yadigar, sevgidir esas...
Saffet KURAMAZ