Dünya cennet olsa
Yaşam toz pembe!
Ne istersek yesek, içsek, gezsek, tozsak sorgusuz
Yorumsuz!
Her yeni gün mutluluğa gebe
İnsanlık etrafımda pervane
Ömrüm böyle dolsa
Doyumsuz…
İster misin ey cahil
Süleyman’a bile olmazken yar Babil!
Adalet istiyorsan
İlk önce kendine ol adil…
Çöktü Endülüs, Osmanlı…
Düşündüler ne çok safahatı
Şatafatı...
Yürüdüler yerde
Serilirken kırmızı halı
Batmadı ayaklarına
Ne diken ne de çalı!
Nereden geldiyse kirli İzabel
Moğol istilası
Yüzerken deniz anası!
Karanlığa esir düştü istikbal
Zalimin eliyle yakıldı gelin kınası
Ruhu olmayınca
Mata döndü ten cilası…
Teslim olmak gerek ya zalime
Ya da Allah’a…
Zalim dediğin
Zayıf düştün mü acımaz haline!
Yaratan ise,
Ne kadar isyan etsen bal koyar dalına
Bekler tövbe edersin diye
Sabırla!
Kabul et
Bu dünyada yok cennet
Allah yolundan ayrılan kuzuyu
Yer aç kurt!
Saffet Kuramaz