YETER
Gönülden gönüle çıktığım yolda
Sevgide gemiler yaktığım yeter.
Aşkın kıymetini bilmeyen kulda
Mutluluğa uzak baktığım yeter.
Farketmeden,usul,usul çağlayıp
Yüreğimde hep karalar bağlayıp
Duyurmadan, sicim gibi ağlayıp
Uğruna gözyaşı döktüğüm yeter.
Keşke,uysan gönüldeki çağrıma
Çare diye taşlar bastım bağrıma
İlaçlarda derman yoktur ağrıma
Boş yere canımı sıktığım yeter.
Darbesi vururken beni derinden
Nasıl vazgeçilir gönül serinden
Vicdanımın en nadide yerinden
Paslı çivileri söktüğüm yeter.
Bilesin,kesildim ekmekten,aştan
Acıyı duymayan farksızdır taştan
Aklım firar edip giderken baştan
Zihnime mıhları çaktığım yeter.
Huzuru ararken yalan dünyadan
Gına geldi sonu gelmez riyadan
Gecemi kaplayan kabus rüyadan
Uykuları bölüp kalktığım yeter
Tüm kederi birer,birer atlatıp
Sanki, Sırat'taki yolu katlatıp
Yüregimde sabır taşı çatlatıp
Artık zıvanadan çıktığım yeter.
Gülleri solarken diken güldürüp
Dostluk bilmeyene vefa bildirip
Gönül tahtımdaki hissi öldürüp
Sevgimi mezara soktuğum yeter.
A.Kadir YALDIZKAYA
(
Yeter başlıklı yazı
kadirbaba tarafından
17.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
