Menekşeler
Nergislerde Kokmuyor
Gözlerimi
kapattım sensizliği dinliyorum
Kulağımda
bir feryat gözlerimde akan bir damla yaşla
Açtım
gözlerimi sen yoksun yine kulağımda bir feryat
Beni
ürperten gitme kal deyişim ve senin hayır deyişinin
feryadı
Susuyorum
gönlüm parçalanıyor parça parça
Konuşuyorum
fayda etmeyen sözlerle ne fayda
Bekleyişle
bekleyeyim diyorum dalıyorum yolların içine
Ne gelen
var ne senden bir haber ne bir selam
Adını
yazdım yollara tabelalara
Çizdim
bana gelen yolun haritasını
Geri
döndüm mahpus hayatıma tahliyemi bekliyorum
Hâkim
müebbet verdi çıkışım yok sen gelmeyince
Herkesin
evinde gülümseten gülümseyen ışıklar
Benim
odamda karanlık duvara çarpan feryatlar
Sabah
olunca aydınlık gelmiyor odama sen yoksun
Galiba
ölene kadar kal diyorsun kendi mahpus hanemde
Bahar
geldi menekşeler nergislerde kokmuyor
Güller
açtı bülbüllerde nedense ötmüyor
Galiba
tadım tuzum yok ondandır diyorum
Atıyorum
kendimi delilik yangınına yanıyorum
Ben deli
oldukça hep seni unutuyorum
Deli
olarak yaşamayı seçtim artık gelme diyorum
Mehmet
Aluç-Gülveren