Online Üye
Online Ziyaretçi
Yırttım attım uykusunu gecenin,
Karanlığın koynuna terk ettim düşlerimi.
Ne varsa sana dair adına hülya denen, söktüm attım
içinde bulunduğun kalbi göğsümden kopardım attım!
Oysa temiz bir çocuk gülüşünde,
Masum bakan hayvanın gözlerinde,
Çiçek dolu bahçelerde,
sana dair umutlar büyütmüştüm.
Ezdim çiğnedim ne varsa sana dair,
Adına özlem denilen duygunun,
şahdamarını kestim attım.
Umut yok, umutlanmak yok;
Ağlamak yok karanlıklar ülkesinde.
Sesimi, Sözümü, yakarışlarımı,
Gözyaşlarımı kestim attım.