KEFENİN CEBİ
Giden ne götürdü ki cep olmayan kefende
Tepilenin hakkı var, üzerinde tepende
KIYAMET
Güneş batıdan doğar, ummanlar doyar suya
Can bedenden ayrılır, ruhun dalar uykuya
GÖNÜL KOCAMAZ
Bülbül yanar aşkından, bahçelerde solar gül
Beden ihtiyarlasa yine kocamaz gönül
AHİR ZAMAN
Bin sene de yaşasan, ömrün nihayeti var
Ahir zaman gelince ölü diriye ağlar
YOL
Kırılır bir gün elbet kanadımız, kolumuz
Nihayet bulur ömür, Hakk’a düşer yolumuz
ALACAKLIDAN
KAÇAN...
Ter bastı boncuk boncuk, suçlu gibiyim bugün
Alacaklıdan kaçan borçlu gibiyim bugün
REZİDANSIN GÖLGESİ
Olmazları oldurur bu tuhaflar ülkesi
Gecekonduyu ezer rezidansın gölgesi
HER NEFES BİR
ÇIĞLIK
Ne gariptir, bedenim ağustosta üşüyor
Aldığım her bir nefes çığlığa dönüşüyor
UMUDUNU KAYBETME
Yolunu kaybetsen de kaybetme umudunu
Hakk yetişir imdada, darda koymaz kulunu
M. NİHAT MALKOÇ