....ilk kurşunu atan yiğit Ömer'e rahmet ve minnetle...
Bozkırın
ortasında zifirî bir geceydi
Dostu
dosta erdiren ölüm iki heceydi
Yiğit
çıktı meydana, tanklar ölüm kusarken
Son
sözü o söyledi, sağır dünya susarken
Akla
gelmeyen işler, o gece başa geldi
Tetiği
çekti Ömer, hainler tuşa geldi.
'Terzi'ler
söküğünü o gece dikemedi
Hıyanet
mahfilleri, 'demir'i bükemedi
Bir
an olsun gözünü kırpmadan öldü(n) yiğit!...
Gönül
bahçelerinde açmamış güldü(n) yiğit!...
Başkent
semalarından ölüm kustu tayyare
Son
nefesi verirken tebessüm etti(n) yâre
Otuz
pare gül oldu, otuz kurşun o gece
Hasretin
yangınında kül oldu iki hece
Şehidin
hazin göçü, yürekleri dağladı
Güller
boynunu büktü, karanfiller ağladı
Bayrak
kanla sulandı, sanma ki yiğit düştü
Cennet
bahçelerinde, kurşun güle dönüştü
Gazan
mübarek olsun, ey Yusuf yüzlü yiğit!...
Vuslatın
keyfini sür, vatana sözlü yiğit!...
Küfrün
emellerini o gece parçaladın
Dua
ve aminlere karıştı kutlu adın
Al
bayrağı sarsınlar gül kokulu yarana
Melekler
zemzem döksün, kurumuş matarana
Öfkenle
bayraklaştın, sılası Bor yiğidim!...
Ey
Allah'ın arslanı, yüreği kor yiğidim!...
Şanlı
direnişimiz ders olsun şebeklere
Hadlerini
bildirdin vatansız köpeklere
Yaralı
gönüllere sultan oldun ey yiğit!...
O
zifirî gecede bir tan oldun ey yiğit!...
İman
denen mermiyi, namlulara sürdün sen
Batı
uşaklarının defterini dürdün sen
Küstah
palikaryaya dersini verdin Ömer!
Peygamber-i
Zîşan'ın yurduna erdin Ömer!
Neron
yaktı vatanı, ateşi söndürdün sen
Türk'ün
kara bahtını, talihe döndürdün sen
Şahadet
rayihası yayılıyor parkandan
Asım'ın
kutlu nesli, yürüyecek arkandan
Kumpasları
bozdun sen, rüyası kutlu yiğit!...
Son
destanı yazdın sen, mayası kutlu yiğit!...
M.
NİHAT MALKOÇ