Kelebekler özgürdür, zamanla yarışırlar 

İnsanın yaşamına bir günlük karışırlar

Değerli koleksiyon olurlar malum sonra! 

Elleri kirli, kalbi duyarsız, dizer tonla 

Süs olur duvarında övünçte yarışırlar! 

 

…/Neymiş ki koleksiyon aldığı şey candır can

İçilir mi suyundan nehir akıttığı kan!

 

Elinde silah ava gidermiş, safariye

Zevki için avlanmış, katlanmış badireye

Doyumsuz insan için hazır hayvan ölmeye! 

Sömürülen Afrika insanı diğer yanda, 

Av bulamaz bu yüzden maruz kalır solmaya 

Kıtlıktır sıcakta su, çare yok kavrulmaya 

Açlık çeken nefsiyle acıya alışırlar! 

 

…/Neymiş ki safarisi aldığı şey candır can

Vazgeçmez ki huyundan nehir akıttığı kan!

 

Güneş doğarken bile yaşam orda işkence

Yaşamak dert, bilmez ne tulum ne de kemençe

Onları gören sinek asıl bilir eğlence…

Deriyi saran kemik çatladı çatlayacak 

Sömüreni oldukça zalim çağ atlayacak

Hayvan gibi ölürler toprağa karışırlar!

 

…/Neymiş ki sömürmekte olduğu şey candır can

Döndüren yok yolundan nehir akıttığı kan!

 

...

 

Afrikalı gibiyim perdenin arkasında, 

Diyetle dolaşırım aç güneşin aynasında! 

Aşkı kaybetmiş ruhum, gidip gelse tekkesine

Doyurmuyor o gıda dolsa da takkesine…  

Sorun tercihimde ne yapsın Medine, Mekke!

Bakarım çatlak toprak kalbim gibi manada

Susuz yeşerir güller sadıktır davasına

Bakarım tefekkürle şaşırdım hayâsına 

Onca nimete karşın bense çoktan sarsılmış! 

 

Zaman hep aynı, insan aynı… Aynı sevdalar! 

Değişim farklı değil, denk geliş, cenk aynalar… 

Karanlığa esir gece, el duaya açılmış 

Dilenmiş bir kırım aşk için defolu kalpler

Karşılığında taviz verip oda atılmış… 

 

Oyunun adı aynı sahnede dekoru… 

Alkışlarda niye ki seyreden sormaz soru

Değil mi ne yaşarsak oyun gibi korkusu 

Sanatçı başkasının hayatıdır oynadığı... 

İslam’ı oynar da ders almaya yoktur zoru

Oyunda ölür ama kalbe işlemez koru

Hiç görmedim sahneden indiğinde ayılmış!

 

Fakir ruhum perişan atar kadifesini 

İğne iplik elinde diker son küfesini!

Her gece kontrol eder terazi kefesini

Ölüm gelmeden ölür yapar muhasebeyi! 

Gülseler de ne yazar pantolonum yamalı,

Olmuyorsa dünyaya kul onunda hamalı 

Afrikalı ölmüştür… Giymiş saffet kefeni

Doymuştur toprağına yapılmıştır defini!

Bakanlar ders almıyor, dünyamız alışmıştır  

Son noktayı koyarlar, Ruhuna el Fatiha…

 

Saffet Kuramaz

( Rahmetlinin Ruhuna El Fatiha başlıklı yazı safdeha tarafından 18.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu