Nasýl geçti bir ömür sanki daha dün gibi
Anladým ki bu dünya boþmuþ be arkadaþým
Koskoca yýllar geçti kýsacýk bir gün gibi
Vakti gelince göçen kuþmuþ be arkadaþým

Bir anlam veremedim bu adi düzenlere
Masumlarý öldürüp garibin üzenlere
Ýnsan diye bakamam zulmedip ezenlere
Adam gibi yaþamak suçmuþ be arkadaþým

Medeniyet maskesi takýnýyor ülkeler
Çiðneniyor hunharca idealler ilkeler
Çok planlar kuruyor bu utanmaz tilkiler
Bu düzende yaþamak güçmüþ be arkadaþým

Her yerde acý zulüm kan dolu göz yaþlarý
Çocuk ihtiyar kadýn zehir oldu aþlarý
Zalimlerin hýrsýyla huzur bulmaz baþlarý
Dünyanýn þirazesi kaçmýþ be arkadaþým

Menfaatler uðruna kýyarlar onca cana
Göz yaþlarýyla doldu kardeþ bacý ve ana
bu kadar alçalmaya veremedim bir mana
Ýnsanlar azgýnlaþýp þaþmýþ be arkadaþým

Hani insan haklarý çýkmýyor hiç sesleri
Zalim güçlü olunca oynuyorlar suslarý
Ne kadar kollar bunlar bu vicdansýz puþtlarý
Dünya nasýl gaflete düþmüþ be arkadaþým

Gücü gücü yetene iþlemez hiç adalet
Duyulmayan çýðlýklar insanlýða felaket
Böyle gidiþin sonu sapkýnlýða delalet
Ýnsanlýðýn çatýsý göçmüþ be arkadaþým

Medeniyiz diyerek aldatanlar bizleri
Sömürüp soydular hep doymadý hiç gözleri
Yýllar geçse bu zulmün silinmez hiç izleri
Gözümüzde büyüyen hiçmiþ be arkadaþým

Ayhan Kocabay.
15.9.2018