Karadeniz Kıyıları
KARADENİZ KIYILARI
Asfalt şeritle sarılmış Karadeniz Kıyıları;
Kendine kızgın dalgalar dövüp durur kayalara;
Karadeniz insanını göçe zorlar taşlı toprak;
Gurbeti yurt eyleyenler, sayılmıyor sayılara.
Hoştur rüzgarla sevişmek çamların serinliğinde;
Ruhun kaybolup gidiyor yeşilin derinliğinde;
Karadenizli nüktedan,hem cefakâr, hem çalışkan;
Gönül huzuru buluyor dostların yarenliğinde.
Her şiddetli yağmur sonu başlar çiçekler açmaya;
Dallar denize eğilir koylarından su içmeye;
İki mavi arasına yeşilden örülü duvar;
İnan taştan yürek gerek, bu diyardan vazgeçmeye.
Sahilden içeri dalıp tırmanınca şu Kaçkar'ı;
Çeşit çeşit bitki türü, tırmanıp durur yukarı;
Beyaz eşkıyalar kesmiş göğe uzanan yolları;
Dört gözle bekler olmuşlar, bütün canlılar baharı.
Her çiçekte bir arı var, kestane ormanı dağlar;
Genç fidanlar yok olurken yürekleri kara bağlar;
Karadeniz insanının asabilik geninde var;
Karlar erir baharları, dereler isyankar çağlar!
Doruklara çıkıldıkça soğuk titretiyor teni;
Sık sık nefeslemek gerek, bu havayı, oksijeni;
Hayatın çetin şartları zorlasa da gönülleri;
Coşari gözüyle gördü, sarmaş-dolaş eski yeni!
İbrahim COŞAR
(
Karadeniz Kıyıları başlıklı yazı
İbrahim COŞAR tarafından
8.09.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
