Online Üye
5656
Online Ziyaretçi
25
Tam
doğduğumdan beri iri duvarlar örer
Karanlıkta
değilsem şu nefsime söverdim
Saz
telinden oluşan akortla devran sürer
Gece
uykumu bölsen ben vuslata everdim.
Kum
tozları kafamı taş misali yararken
Kar
soğuğa aldırma bin umutla ararken
Ruhum
sahil dolaşır firak beden sararken
Çölde
savrulan külsem dizlerimi döverdim.
Deryada
şaşkın balık üstte serpme sınar ağ
Zaman
sarhoşluğunda sinemde bir yanardağ
Kitaplar
yazmasa da belki sözle anar çağ
Dünyaya
tekrar gelsem aynı aşkla severdim.
Toprağa
geliş dönüş biliyorum tek sefer
Düşünceyle
Ariflik duy insandır son nefer
Yalnız
ona verilmiş bu kutlu büyük zafer
Bulamayıp
da ölsem eksenimde dönerdim.
“İki
adım dururmuş yolun rahi belâsı”
Sevinç
üzüntü değil nötr bu işin âlâsı
Eğer
Müslüman isen okunacak salası
Kalpte
sevgiyle gülsem derim huzura erdim.
18.09.2019
Ahmet
Çelik