Online Üye
Online Ziyaretçi
O kadar çok savaşımız var ki…
Nefsimizle,
Rızık kazanma derdiyle
Vatanımıza giren yahut buna çabalayan
Düşmanlarımıza karşı!
Kimse düşman aramaz, savaşı da arzulamaz. kimse idam istemez, herkes yaşasın istediği gibi der. Ancak düşmanla savaş olmazsa da olmazdır. Sözün bittiği ve yalınızca silahın patladığı zamandır. Bu savaşlar Allah’ın bizden arzuladığı dosdoğru yolu bulmamız ve mutluluğu, huzuru yaymak için yapılır. Elimizle, dilimizle, ilaçla çözemediğimiz bu sorunu, kökünden kazımak gerektiği andır. Fitnenin bitmesini sağlamak, bunu da Kur’an öğütleri çerçevesinde insanlığa sunmaktır.
Uzun zamandır girilmesi konuşulan Fırat’ın doğusuna bugün girildi. Harekatın adına da “Barış Pınarı Harekatı!” ismi verildi. Sınırımıza bu kadar yakın alanlarda o kadar çok isimlerle anılan düşmanlarımız var ki… Neredeyse on yıldır savaştan kaçan Suriyelileri bağrına basan Türk milleti, gerek onlara vatanında yeniden yaşama alanı açmak adına gerekse kırk yıldan belki de daha fazla vatanımda terör estiren, masumları öldüren, askerimizi, polisimizi, çoluk çocuğu şehit eden terör örgütünün hakimiyetine son vermek adına, kökünü kurutmak adına bu savaşa başladık. Suriye ve Irakta bulunun tüm sınırlarımızda 30 km derinliğinde bir güvenli bölgeyi tesis etme amaçlıdır bu savaş.
Ne ekonomik yönden, ne siyasi yönden, ne de insanlık yönünden destek vermeyen sözüm ona zengin ve modern ülkeler hala içlerinde besledikleri teröristler ile gereksiz yayın yapmaya, aleyhimize propoganda yapmaya da devam ediyorlar, kara propoganda yapıyorlar. Düşman hiç dost olur mu? Asla… Kendi dertleri ve sorunları ile öylesine meşguller ki, cılız kalmış haykırışları ülkemin içine giremiyor bile. Hangi örgüt bize düşmanlık etmişse, bu çağdaş ülkelerin vatandaşı oluyor, elini kolunu sallayarak keyif çatarak geziyor ülkelerinde… Hani her zaman insanlık dersi veren bu ülkeler, çoluk çocuğu dahi acımasızca öldüren bu terör örgütlerini desteklerken, hangi insanlığını sergiliyor ki?
Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur… Bunu haykırıyoruz düşmanlarımıza içten içe, dolaylı yollardan da… Kim bizim boynumuzu büker ki, yeter ki düşman bir perdenin arkasına saklanmasın, sır olmasın, gerilla harekatıyla kaşımıza çıkmasın. Öylesi bir iman gücümüz var ki… Bu harekata giden askerlere soruyor muhabir,
“Nereye gidiyorsunuz?
“Düğüne gidiyoruz!”
Bu iman gücü içten içe öylesi ilahi aşka eriyor ki, vatanı savunarak ölürsem şehit olurum. Allah benden razı olur, diyor… Bu en mükemmel aşktır, tıpkı Mevlananın kutlanılan Şeb-i Aruz’u-düğün gecesi gibi… Askerimiz, o gencecik çocuklar düğünlerine gidiyorlar… Eğer gazi olarak dönerlerse de düğünlerini vatanda kutlayacaklarını gülerek söylüyorlar.
Düşmanın bilmediği bu iman gücünü, görememeleri savaşları kaybetmeleri demek, yenilgiyi tatmaları demek… Bu iman gücünün ardında Allah’ın yardımı var inşallah. Düşünsenize Allah yar ve yardımcımız ise hangi düşman saklanabilir, hangi düşman galip gelebilir, hangi düşman bu savaşlarda kahraman olabilir, efsane yazabilir ki…
Allah askerimize yardım edecektir inşallah. Umarım ve dua ederim ki, şehitlerimiz olmadan, onların burnu bile kanamadan bu savaşı kazanırız. Tüm Türkiye'min duası, okunan Fetih sureleri ve göz yaşı ile yapılan samimi tekbirler, cepheye esintiyle varıyor Mehmetçiklerimize. Kim bilir ki, bu askerlerin arasında Peygamberimiz, Hamza var…
La galibe illallah- Allah’tan başka galip yoktur, diyorlar!
Hayırlı haberleri duymayı arzuluyorum. Gözüm, kulağım medya kanallarında… Ya Rabbi yardımını eksik etmek Mehmetlerimize…Kınalı kuzularımıza. Amin!
"Şehitler ölmez vatan bölünmez!"
Saffet Kuramaz