ÝNSAN OLMAK

               Ahmet AYAZ

           Gaziantep Güneþ Gazetesi 22 Ekim 2019

           ……………………………………………

          Saygýdeðer okurlarým bugün evimde otururken hangi duygularýn ve düþüncelerin etkisinde kaldýðýmý  bilemiyorum. Ýçimden hangi  dinden, hangi ýrktan olursak olalým, önce insan olmamýzýn, insana yakýþýr vaziyette fiili hareketlerde bulunmamýzýn gerektiðini düþündüm. Ve hatta hayvanlarýn bile yaþama hakkýnýn olduðunu düþündüm.

       Muðla Ýlimizin Datça Ýlçesinde kýzýmýn birisi Kýz Meslek Lisesinde Çocuk Geliþimi ve Eðitimi Öðretmeni olarak görev yapmaktadýr. Kýzým ve damadým Datça da tektir. Her  ikisinin de oracýkta bir kimseleri bulunmamaktadýr. Ýki çocuklarý ilkokul öðrencisidir. Kýzým annesine þöyle  anlatýyor. “Anne sen yaþta bir Ýngiliz emekli ve dul, Türkçeyi de oldukça iyi bilen bir komþumuz var. Bana Muðla Datça’da annelik yapýyor ve  seni  aratmýyor. Çocuklar okuldan eve geldiklerinde, babalarý ve ben  görev yerimizdeyiz, evde kimsemiz yoktur. Bu  kadýn çocuklarla ilgileniyor, çocuklarý kontrol altýna alýyor. Evin bahçe duvarýna çýkacak gibi olurlarsa müdahale  edip onlara izin vermiyor. Anne,  bu kadýnýn bize  ve çocuklarýmýza karþý o kadar samimi ve candan davranýþý var ki, bu  hal ve hareketleri bende silinmez izler býraktý” diye anlatýyor. Yukarýda hayvanlarýnda yaþama hakký var dedim ya. Aklýma rahmetli babamýn  bir anýsý  geldi. Sizler ile paylaþmayý  faydalý gördüðüm için, paylaþýyorum.

       Oðuzeli’nin Yakacýk (Zýranba) Köyünde yaþadýðým 1960-1970 yýllarý arasýnda  evimizde 3 tane sütlü inek bulunurdu. 4. Olunca babam en büyüðünü satýþa sunardý. Fakat bunlarý  satma yetkisi de bende idi. Ýneðe 2000 TL  deðer koydum. Komþu köyden  bir akraba ineði satýn almaya geldi. Ýneðe baktýktan sonra 2000 TL yi kabul etti. Babam inek alýcýsýna sen yanlýþ anlamýþsýn ineðin fiyatý 2200 dedi.  Adam öfkelendi ve ineði  satýn almadan gitti. Adam gittikten sonra  ben babam ile tartýþmaya baþladým. Sen yalan söylemeyen bir adamsýn, neden böyle yaptýn dedim. Babam “Oðlum dinimizde  süt  veren inek ile çift sürülmez. Bu adam sütlü inek ile çift sürer, hayvana yemi de az verir.  Ben bu ineði buna verirsem, öbür dünyada bu ineðin günahýndan nasýl kurtulurum? Allaha karþý nasýl hesap vererim?” Dedi. Ben,  “Ne yapýyorsa kendisi yapýyor. Bunun günahýndan sana  ne? Dedimse, babam itiraz etti. Bu adamýn bu  durumunu bilmesem, günah yoktur. Bilerek bu ineði bu adama verirsem, Allah benden hesap sorar dedi. Ben, o zaman  genç olduðum için bu ince hesaplarý yapamýyordum. Rahmetli Babam Halaf Ayaz’ýn hesabý sonuna  kadar doðru idi. Yukarýda da dediðim gibi, insan olmalýyýz. Bütün canlýlara da, insanlara da, kendimize yakýþtýrmadýðýmýzý yapmamamýzýn  gerekli olduðunu bilmeliyiz. Bana göre de bir insan, kendisinde insanlýk duygusu var ise, herkese insanca davranýr, insani hareketlerde bulunur diye düþünüyorum. Ýnsana  insan  gibi davranmayan kendisi insanlýktan uzaktýr, ona insan denmez. Allah hepimizi insanlýk dýþý hareketlerde bulunan , insan kýlýklý yaratýklardan uzak tutsun.