Sensiz gönül kara kışlarda bağdı

Üşümüş salkımdan pekmezi sağdı

Baharda don oldu yazın kar yağdı

Yıllarım mevsimi şaşırdı gülüm

 

Göresim gelip de hasret yakınca

Hayalde resmine her gün bakınca

Yüzümden yolunu bulup akınca

Gözlerim gölleri taşırdı gülüm

 

Gördüm mü yâr için ağlayan

Hıçkırık sürüp de hasret yağlayan

İçi taze dışı kabuk bağlayan

Yaramın üstünü kaşırdı gülüm

 

Ateşim anasız kaldı sönünce

Öksüz sevdamı köze gömünce

Aniden sılaya bir gün dönünce

Gelip çıkar diye pişerdi gülüm

 

Çaresizlik salmaz yolu kesince

Geriye dönersin akşam basınca

Hasretin rüzgarı gönle esince

Kemiğim bedende üşürdü gülüm

 

Yokluğun ciğeri kaplar dolunca 

Nefes alıp kokun gelmez olunca

Kan kusup bet beniz solunca

Çaresiz yatağa düşürdü gülüm

 

Bu gariban umut kesmedi senden

Can çıkana kadar beklerdi tenden

Daha fazla ömrü varsa ki binden

Bir gün gelir diye yaşardı gülüm

( Bir Gün Gelir Diye başlıklı yazı Kazım Gök tarafından 5.11.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu