Kasıma Karşı
rüzgara tutunarak yanıma yaklaştı
burnumda pis bir ayak kokusu
nisanı beklerken
postallarını çıkarmış, vagonla geliyor kasım
bir avucunda hüzün, bir avucunda keskinlik
arkasında sıra sıra karlı dağlar
çiçekleri sulamayı da unutmadık
niye geliyor
anladım niyetini
kasaturasını tuttum "dur" der gibi
ellerim kanadı tren garında
vermem mavi gözlü adamı
vermem onu sana
demiryolu eskidi,kan kurumadı
gelip gitmekten kasım yorulmadı
o mavi gözlü adam hala ülkemde.
(
Kasıma Karşı başlıklı yazı
Kazım Gök tarafından
26.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
