Online Üye
Online Ziyaretçi
Yirmi Nisanda doğdun pazartesi günüydü
Güneş doğdu sevinçle ay giderken üzgündü
Toprak üstünde gezen ne şer varsa sürgündü
Nur yüzüne bakmama iznin var mı Sultanım!
Ateşe tapan halkın o gün ateşi söndü
Putlar bir bir yıkıldı çöldeki kuma döndü
Âlemler Abdullah’ın yetimiyle övündü
Nur yüzüne bakmama iznin var mı Sultanım!
O gün zalim kalbini sardı korkunç sıkıntı
Mutluyken birdenbire göğsü yardı usantı
Yetimlerde heyecan, gözlerde yar ışıltı
Nur yüzüne bakmama iznin var mı Sultanım!
Tüm insanlık adına Kâbe muntazam eser
Evin Kâbe’ye bakar ilahi meltem eser
Kalkmıştı sır perdesi yoktu tek müphem eser
Nur yüzüne bakmama iznin var mı Sultanım
Baksalar cemaline kalpler aşkı keşfeder
Özlemine dayanmak olur beterden beter
Kısa bir anda olsa huzurda olsam yeter
Nur yüzüne bakmama iznin var mı Sultanım!
Saffet Kuramaz