beni anlamıyorlar
yalnızlığımın kompleksi kucağımda ki taş kadar
bağrıma oturur seyirlerce
denizin iyotu tanışır yosunlarla turkuvazı salınır uzar gözlerimde
yönsüz kırık dal parçası nehirleri yakındır tene
kavuşur mavinin köpüğüyle
çözülür hasret bilmecesinde
ağlar-karmaşık hisli ânlarla
kimsesiz güvertesi/
gemilerin..
g'örünmez ıssız ufku pruvaya değer
dalgalı saçları taşır ölü denizi
demir alsam gideceğim kendimden
mesafesiz kulaçların girdabıyla dönen hayat/suyu
ve şişe ve mühründe çürüyen mantar
kaç şiir taşır ki kırık bedeni
ve sahibi ve kiralık ruhu
ve yalnızlığı
denizlerin derin/inci nişli fikirleri
saklamaya yeter mi ?
kalanı ! ıslak kağıttaki tuzun tadı
ve silik bir mısra kıyısına tutunmuş özlem martıları
hüzün rengi kanatlarıyla
uzaklaştırıyor sahilden
unutmaya yazılı
dalgın ilhâmları...
..
