Yediğinde acırız avlansa hemen aslan
Bakarken de ne vahşi görüntüdür bu deriz!
Kurban keseriz farz ya, çok eleştirir insan
Oysa ızgara yerken hiç şikâyet etmeyiz!
İster kartal ol gökte ister böcek toprakta
Yemeden olmuyor ki yoksa kurur dudakta
Bakıp eleştirilecek gibi değildir yemek
Ağzına düşmez lokma olmayınca da emek
Kimseyi kandırma ki isterken yüzün olsun
Sığınacak dost varsa çaresiz rol gütmeyiz!
Gücün kuvvetin varken alın teriyle kazan
Hiç kimseden fayda yok yaşarsın yoksa hazan
Hiç gördün mü, insandan başka boş konuşanı
Yediğinde şükredip, çok deyip savuşanı
Tığ gibi delikanlı düğmesi kavuşanı
Bedavaya göz diker önümüzden itmeyiz!
Dilde acı nağmeler sürer boyun eğmeler
El açmayı marifet bilir lain süzmeler
Helalinden ye dostum sakın israf da etme
Yokluğu anlayıp da varlık gayesi gütme
Cennetin hayalini elin tersiyle itme
Yemek içmek derdiyle imanı da satmayız
Besmeleyle sofrada bereketlenir rahmet
Kim gelse doyar millet sünnet etmiş ya Ahmet
Saffet Kuramaz